" World on postcards" by kasikrysik: 2013

piątek, 13 września 2013

Pałac w Wilanowie

Do napisania o Wilanowie zbierałam się od kilku dni, czytałam różne przewodniki aby nie powielać informacji podawanych na wikipedi czy też innych stronach. Zapraszam do lektury:

Pałac i ogród w Wilanowie, stanowiący przez blisko trzy stulecia znaną podwarszawską rezydencję królewsko-magnacką, stanowi dziś jeden z najcenniejszych zespołów zabytkowych w Polsce.

Pałac w Wilanowie zawdzięcza swe powstanie Janowi III Sobieskiemu. W 1677r. król nabył dobra pod Warszawą zwane wówczas Millanowem. Nazwę miejscowości zmieniono na Villa Nova, a następnie spolszczono na Wilanów. Rezydencja nie od razu zyskała dzisiejszą monumentalną formę, przez całą ostatnią ćwierć XVII wieku trwał - trzy etapowy - proces jej rozwoju uwarunkowany ograniczonymi możliwościami królewskiej szkatuły.

Pałac od strony wjazdu - 1776 r.

Po śmierci Jana III Sobieskiego w 1696 r. Wilanów stał się własnością dwóch najmłodszych synów: Aleksandra i Konstantego. Gromadzone przez niemal 30 lat cenne zbiory i dzieła sztuki w krótkim czasie uległy rozproszeniu. Część z nich wywiozła Maria Kazimiera opuszczając Polskę, wiele roztrwonili spadkobiercy. Zniszczony i ogołocony pałac w 1720 r. sprzedał Konstanty Sobieski jednej z najbogatszych kobiet ówczesnej Polski - Elżbiecie Sienawskiej, która zajęła się odbudową oraz dalszą rozbudową pałacu.

Pałac od strony ogrodu 1776 r.

Kolejnymi właścicielami pałacu byli: Król August II, Czartoryscy, Lubomirscy, Potoccy. Przy ostatniej rodzinie na chwilkę się zatrzymamy.

Objęcie 1799 roku Wilanowa przez Stanisława Kostkę Potockiego otworzyło nową kartę w jego dziejach. Zamiłowania nowego właściciela przyczyniły się do powiększenia artystycznych i naukowych zbiorów pałacowych, przekomponowania i powiększenia ogrodu wilanowskiego. W 1805 r. otworzył Potocki w pałacu wilanowskim jedno z pierwszych w Polsce muzeów publicznych. Pałac przez blisko 90 lat pozostawał w rękach rodziny Potockich. W 1892 r. na mocy testamentu Aleksandry Augustowej Potockiej przeszedł w ręce rodziny Branickich.

W 1945 r Wilanów przejęło Muzeum Narodowe, jako jeden ze swych oddziałów.

A teraz zapraszam na krótką wycieczkę po Wilanowie:

Na dziedziniec pałacowy prowadzi barokowa brama kamienna z czasów Jana III Sobieskiego, rozbudowana w 1742 r. i 1763 r. Filary bramy zdobią postacie symbolizujące: lewa - wojnę ,prawa - pokój.

Wnętrza pałacowe z oryginalnym wystrojem plastycznym i bogatym wyposażeniem reprezentują trzy epoki stylowe. Najstarsze, barokowe apartamenty królewskie mieszczą się w korpusie głównym. Styl wieku XVIII prezentują wnętrza w skrzydle południowym. Pomieszczenia urządzone przez Potockich w XIX wieku zajmują skrzydło północne. Sala Karmazynowa, Gabinet Etrusków, Lapidarium i Gabinet przed Galerią są częścią historycznego muzeum powstałego w 1805 roku.

Pokój średni - typowe staropolskie wnętrze dworu szlacheckiego z XVII w - znajduje się w centralnej części pałacu

Wielka Sala Karmazynowa - największe wnętrze pałacowe w skrzydle północnym

Pokój kąpielowy marszałkowej Lubomirskiej - zbudowany pod koniec XVIII w.

Wilanowski park stanowi integralną część pałacu - bez niego Wilanów nie byłby tak urokliwym miejscem. Dwupoziomowy ogród, łączy w harmonijną całość zróżnicowane stylowo części (ogród barokowy, romantyczny park angielsko-chiński, krajobrazowy park angielski, ogród neorenesansowy). Od wschodu ogrodu znajduje się jezioro, od południa potok z kaskadą. Park zdobią także liczne rzeźby, fontanny i mała architektura parkowa.

Opuszczając zespół pałacowo - ogrodowy na chwilę zatrzymamy się przy zabytkowym budynku poczty przy ulicy S. Potockiego (zdjęcie na górze pocztówki). Budynek ten był przez kilkadziesiąt lat stacją kolejki wąskotorowej, która miała swoja stację początkową na placu Unii Lubelskiej, a prowadziła do Piaseczna przez Konstancin.

Budynek poczty, muzeum plakatu.

Źródła: "Warszawa Trakt Królewski", Jerzy Lileyko, Warszawa 1979 r,
   "Wilanów", Wojciech Fijałkowski, Arkady, Warszawa 1983r,
"Wilanów", Wojciech Fijałkowski, KAW, Warszawa 1988r,
    "Wilanów królewska rezydencja", T. Pocheć - Perkowska, M Wideryński, Warszawa 2001 r.
"Szlakiem Jana II Sobieskiego" W. Fijałkowski, Warszawa 1989r.
          "Szlakiem warszawskich rezydencji i siedzib królewskich", W Fijałkowski, Warszawa 1990,

niedziela, 1 września 2013

Most im. Józefa Piłsudskiego w Toruniu

Z wielką przyjemnością opisałabym wszystkie mosty Torunia (łącznie z tym będącym w trakcie budowy), jednakże jestem w posiadaniu tylko jednej pocztówki przedstawiającej toruński most, i to jemu poświęcę dziś kilka zdań.
Toruński most im. Józefa Piłsudskiego ma całkiem ciekawą historię, poniżej kilka słów o niej.

   Koncepcja budowy kolejnej przeprawy w Toruniu zrodziła się jeszcze przed I wojną światową, gdy przepustowość mostu kolejowo - drogowego coraz bardziej ograniczała ruch zarówno pojazdów mechanicznych, jak i pociągów. Do sprawy powrócono zaraz po wojnie, niestety ze względu na trudną sytuację finansową miasta z decyzją o usytuowaniu drugiego mostu w Toruniu wstrzymano się aż do 1927r. Zdecydowano się wówczas rozebrać most kolejowo - drogowy w Opaleniu pod Kwidzyniem, który po przeniesieniu granic stracił swe znaczenie (przeciwny brzeg znalazł się we władaniu Niemiec).
     Most rozebrano i przetransportowano w częściach do Torunia. Operacja rozebrania i ponownego montażu w Toruniu rozpoczęła się w 1928 r. Uroczyste otwarcie nowej przeprawy odbyło się 11 listopada 1934 r.
     Jeszcze podczas budowy rozpisano ankietę na nazwę mostu. Wzięło w niej udział 1.336 osób. Proponowano nazwy m. in.: Bolesława Chrobrego, Grunwaldzki, Jagielloński, Wolności, Tramwajowy, Wielkomiejski, Zgody, Podgórsko-Toruński, Kopernika. Zarząd Miejski zaproponował nazwę Most 700-lecia; narodowcy z Rady Miejskiej - Most Wolności; władze wojewódzkie - Most Piłsudskiego - i takie imię nadano w 1934 r., jako że decydujący był głos władz państwowych ze względu na skalę finansowego udziału w budowie (ponad 80%).
    Podczas budowy mostu toruńskiego zmieniona została nieco jego konstrukcja. Most został skrócony o dwa mniejsze przęsła, dobudowano także chodniki dla pieszych na zewnątrz przęseł przy dolnych pasach kratownicy.
     W trakcie działań wojennych w nocy z 6 na 7 września 1939 r. most w Toruniu został wysadzony przez wycofujące się oddziały polskie. Odbudowany w czasie okupacji przez Niemców ponownie uległ wysadzeniu przez wycofujące się oddziały, tym razem niemieckie. Odbudowany został w latach 1946-1949

P.S. Mam nadzieję, że niebawem uda mi się także opisać most kolejowy w Toruniu.


Źródła: Historia Torunia, TOM III, pod red. M. Biskupa, Toruń 2006
   Toruń w 3 dni, J.Umiński, Warszawa 2005
   http://www.most.torun.pl

niedziela, 25 sierpnia 2013

Ciechanów

Dziś kilka słów o Ciechanowie:

Ciechanów - miasto położone na terenie Mazowsza Północnego. Według legendy, założycielem Ciechanowa był legendarny Ciechan, który w prasłowiańskich czasach szukał dogodnego miejsca na osiedlenie. Trafił na wysoką górę otoczoną rozlewiskiem szerokiej rzeki, położoną wśród urodzajnych gleb i rozległych, pełnych grubego zwierza borów. Zbudował na niej domostwo i spłodził ze swoją żoną Dobrogniewą dziesięciu synów, z którymi, gdy dorośli, wzniósł drewniany, obszerny gród.
Kilka wartych obejrzenia atrakcji Ciechanowa:
Ratusz - znajdujący się na północnej stronie rynku. Wzniesiony został w 1844 r. według projektu włoskiego architekta - Henryka Marconiego. Do dnia dzisiejszego jest siedzibą władz miejskich.

Pocztówka z herbem miasta Ciechanów, ratuszem i zamkiem.

Kościół Farny - wzniesiony został w drugiej połowie XIV, obok średniowiecznego grodziska. Późnogotycki obiekt, położony w centrum miasta (ul. Ks. Piotra Ściegiennego 11) stał się sakralną wizytówką Ciechanowa.

Kościół, dzwonnica i brama Neogotycka

Ruiny zamku książąt mazowieckich - niewątpliwie największa atrakcja Ciechanowa, dlatego poświęcę im troszkę więcej czasu niż pozostałym zabytkom.
Zamek został wzniesiony w zakolu rzeki, na sztucznie podwyższonej kępie. Budowę rozpoczęto mniej więcej w połowie XIV wieku, jeszcze za panowania księcia Ziemowita III. Zamek rozbudowano przez cały XV wiek.

Okres prosperity zamku rozpoczął się w 1954 roku wraz z objęciem zamku przez królową Bonę jako składową tzw. oprawy wdowiej. Ciechanowski zamek został przebudowany na renesansową rezydencję królowej. Niestety po wyjeździe Bony zamek ulegał powolnej ruinie - powodem były: brak należytej pieczy sprawujących nad nim prawną opiekę starostów oraz dwa najazdy Szwedów (pierwszy w 1657 roku; drugi w 1708 roku.)

Mimo zniszczeń zamek aż do rozbiorów służył za siedzibę starosty i sądów grodzkich, przechowywano tu także księgi sądowe. Po trzecim rozbiorze Polski, na początku XIX w. pruski naddzierżawca Melchior Neumann zarządził rozebranie części mieszkalnej zamku i przedbramia, a z uzyskanej w ten sposób cegły wzniósł browar w niedalekiej Opinogórze.
W początku XX wieku zdawało się, że zamek znalazł się znowu w troskliwych rękach, Hrabia Adam Krasiński oddał ruiny w użytkowanie ciechanowskiej straży ogniowej. Ta jednak potraktowała zabytek jedynie jako dochodowe miejsce zabaw i wieców, doprowadzając do dalszej dewastacji zabytkowej struktury.

Ciechanowski zamek został ponownie uszkodzony w czasie I wojny światowej. Natomiast w okresie międzywojennym ze względu na brak środków oraz prowincjonalny charakter miasta nie doczekał się prac restauracyjnych. Dziedziniec po adaptacji wykorzystano za to jako kort tenisowy

Po II wojnie światowej przystąpiono wreszcie do odbudowy (można powiedzieć że trwa ona do dziś)- w styczniu 2013 roku udostępniono zamek po I etapie rewitalizacji. Od 2004 roku obok zamku w Ciechanowie istnieje Chorągiew Rycerstwa Ziemi Ciechanowskiej, grupa rekonstruująca stan rycerski wczesnego XV wieku.

Będąc w Ciechanowie watro także odwiedzić Muzeum Szlachty Mazowieckiej - jest to muzeum wielodziałowe (działy: historii, sztuki, archeologii i etnografii), które dopiero od 1990r. ukierunkowuje swoje zbiory z myślą o stałej ekspozycji poświęconej szlachcie mazowieckiej

Na sam koniec zostawiłam pocztówki typu "Ciechanów w pigułce":

Źródło: Zamek w Ciechanowie; Artur K.F. Wołosz; Ciechanów 1991r.
Ciechanów i okolice, A. Kociszewski; warszawa 1980 r.
www.umciechanow.pl

poniedziałek, 19 sierpnia 2013

Kudowa - Zdrój

Kudowa - Zdrój jedno z najstarszych i najpiękniejszych uzdrowisk polskich, położone w południowo-zachodniej części Ziemi Kłodzkiej. Miasto leży w kotlinie, która z trzech stron otoczona jest: górami Stołowymi, Wzgórzami Lewińskimi oraz górami Orlickimi.

Miejscowość ta po raz pierwszy wzmiankowana jest w roku 1477 w dokumencie Henryka Starszego, syna króla czeskiego, Jerzego z Podiebradu. Początkowa nazwa wioski brzmiała Lipolitov. W połowie XVI wieku nazwa uległa zmianie na Chudoba, później Kudoba i od 1945 roku na Kudowa – Zdrój.
Najstarsza dzielnicą Kudowy jest Czermna, istniejąca już w XVI wieku. To właśnie tu znajduje się barokowa Kaplica Czaszek z 1776 r.

Kaplica powstała z inicjatywy miejscowego proboszcza który zebrał ok. 3000 czaszek i kości pozostałych na okolicznych polach po wojnach w XVII i XVIII w.

Pierwsza wzmianka o źródłach mineralnych w Kudowie - Zdrój pochodzi z 1580 roku, a informacje o uzdrowisku znajdziemy w kronice Ludwika z Nachodu pod nazwą Cermenske Lazne.

W końcu XVIII wieku obmurowano źródła i osuszono teren dzisiejszego parku. W 1783 roku uzdrowisko przeszło w ręce spółki lekarzy, co przyczyniło się do rozwoju jego funkcji leczniczych. W 1795 roku zbudowano pierwszy drewniany budynek łazienkowy z dwudziestoma wannami, a obok niego budynek dla kuracjuszy ( dzisiejszy „Zameczek” – Szpital Uzdrowiskowy ).

W 1847 roku Kudowę odwiedziło 300 kuracjuszy. W 1850 roku A. Duflos dokonał analizy chemicznej wód mineralnych i stwierdził, że posiadają właściwości lecznicze. Natomiast zasługą miejscowego lekarza J. Jacoba, jest uznanie Kudowy w 1870 roku za uzdrowisko leczące choroby serca, co miało znaczny wpływ na zwiększenie się liczby kuracjuszy, która w 1900 roku wynosiła już blisko 4150.

Kudowa - Zdrój była pierwszym w Niemczech uzdrowiskiem kardiologicznym.

Kawiarnia "Kosmiczna" - 1964r.

Dzięki nabyciu uzdrowiska w 1904 roku przez prężną spółkę z Wrocławia oraz uzyskaniu w 1905 roku połączenia kolejowego z Kłodzkiem i wybudowaniu własnej elektrowni, następuje szybki rozwój uzdrowiska. Powstają liczne pensjonaty, a także domy mieszkalne. W tym czasie liczba kuracjuszy wzrosła do około 8000 tysięcy rocznie. Wśród gości odwiedzających Kudowę był sam sir Winston Churchill.

Sanatorium "Orion 1" - 1984 r.

Podczas wojny na terenie Kudowy znajdował się obóz, w którym hitlerowcy więzili i zmuszali do pracy około 3000 ludzi zatrudnionych w fabryce części do samolotów “Messerschmitt” – „Vereinigte Deutsche Motorenverke”. Kudowa w czasie II Wojny Światowej była ośrodkiem rekonwalescencyjnym dla żołnierzy Wermachtu.

Po zakończeniu II wojny światowej Kudowa, którą ominęły działania wojenne, znalazła się w granicach Polski i równocześnie w 1945 roku uzyskała prawa miejskie.

Z ciekawostek:
W Kudowie - Zdrój od ponad 50 lat organizowane są Festiwale Moniuszkowskie nawiązujące do pobytu kompozytora Stanisława Moniuszki w tym kurorcie.

Kudowa Zimą

Nazwa miejscowości Kudowa - Zdrój pisana z łącznikiem (dywizem) jest nazwą urzędową, ustaloną przez MSWiA po zasięgnięciu opinii Komisji Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych i opublikowaną w Dzienniku Ustaw. W 2004 roku Rada Języka Polskiego uchwaliła taki sposób zapisu wieloczłonowych nazw miejscowych. Forma nazwy pisana bez łącznika, tzn. „Kudowa Zdrój” jest obecnie formą potoczną.

Kudowa zimą

W 2002 r. w Kudowie - Zdrój zostało otwarte pierwsze w Polsce Muzeum Żaby - znajduje się w nim ponad 3000 eksponatów z blisko 20 krajów.

poniedziałek, 5 sierpnia 2013

Bruksela

Dziś zaprezentuję swoje pocztówki z Belgii - tak się złożyło że wszystkie są z jednego miasta - z Brukseli. Zatem zapraszam Was na króciutki spacer po stolicy Belgii:

Na przedmieściach Brukseli - w dzielnicy Laeken, znajdziemy Atomium - monumentalny model kryształu żelaza, konstrukcja została zbudowana ze stali aluminium i ma aż 103 metry wysokości.

Atomium został zbudowany z okazji Expo 1958, jako symbol ówczesnych naukowych oraz technicznych osiągnięć "wieku atomu".

Poniżej na pocztówkach Łuk Triumfalny będący częścią wielkiego zespołu wystawienniczego Parc du Cinquantenaire upamiętniającego 50-lecie państwowości belgijskiej (1880). Obecnie mieszczą się tu trzy muzea : Wojskowe, Sztuki i Motoryzacyjne.

Pasaż św. Huberta (Galeries St-Hubert) z 1847 ze sklepami, galeriami, kafejkami i restauracjami 8 kwietnia 2008 roku został zgłoszony na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Pasaż św. Huberta

Wielki Plac wraz z zespołem cennych obiektów zabytkowych w 1998 roku wpisany został na listę światowego dziedzictwa UNESCO

Więcej: http://www.travelin.pl/miasto/bruksela
Copyright © Travelin.pl

W samym sercu Brukseli znajduje się Grand Place -Wielki Plac. Na placu króluje stary gotycki ratusz otoczony XVII wiecznymi domami cechów kupieckich oraz Domem Książąt Brabancji.

Gotycki ratusz z XVII -wiecznymi kamienicami

Co ciekawe, jeżeli wybierzemy się do Brukseli w roku parzystym, w połowie sierpnia na Wielkim Placu zobaczymy "Kwiatowy Dywan", czyli kompozycję artystycznie ułożonych kwiatów.

Weekend z "Kwiatowym Dywanem" to nie tylko możliwość podziwiania artystycznie ułożonych kompozycji kwiatów ale także przepiękne nocne pokazy sztucznych ogni.
Na prawo do ratusza plac zamyka Dom Książąt Brabancji - pocztówka poniżej.

Wielki Plac wraz z zespołem cennych obiektów zabytkowych w 1998 roku został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Na brukselskich pocztówkach często można także spotkać zegar z figurami wskazującymi godziny.

Na koniec Bruksela na jednej pocztówce. Poza Wielki Placem, Domem Książąt Brabancji widzimy na niej Katedrę św. Michała i św. Guduli słynącą z pięknych witraży.

piątek, 2 sierpnia 2013

Transport

   Dziś dla odmiany zaprezentuję kolekcję, która powstała kilka tygodni temu.
   Jest to Transport lądowy, wodny i powietrzny.
   Nie znaczy to wcale, że wcześniej nie miałam pocztówek przedstawiających ten motyw - miałam, jednak nie miałam planów aby celowo dokupywać kolejne kartki związane z tematem.
   Docelowo w kolekcji powstaną poniższe podziały:
STARE AUTA:

Dwie pierwsze pocztówki niemal od zawsze przeznaczone były na wymianę, trzy pozostałe to wakacyjny nabytek - tak oto powstał zalążek mam nadzieję niebawem pokaźnej kolekcji.
STATKI: